تحلیل نقش آمایش عناصر فضایی در تاب‌آوری اقتصاد روستایی مطالعه موردی: دهستان چشمه‌سرا(شهرستان شوط)

اتخاذ استراتژیهای کارآمد پایدار سازی برای جنبه های مختلف تولید، توزیع و مصرف رسالت اصلی متولیان امور توسعه روستایی است. هدف این تحقیق مطالعه میزان تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری روستاهای دهستان چشمه سرا از نظر تولید، توزیع و مصرف در بخشهای مختلف اقتصادی و تبیین نقش سازمان فضایی عناصر در تاب آوری آن است. روش تحقیق حاضر توصیفی-تحلیلی است. روش جمع آوری اطلاعات بصورت اسنادی و میدانی بوده است. روش نمونه گیری نیز بصورت ساده تصادفی و حجم نمونه(320 نفر) با استفاده از روش آماری کوکران انجام شده است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روشهای آماری در محیط SPSS و GIS انجام شد. نتایج رگرسیون فضایی حاکی از ارتباط بین تاب‌آوری و عناصر سازمان فضایی دارد. ارتباط تاب‌آوری با لکه‌ها و شبکه‌ها بالاست. روستاهایی که اراضی مناسب تری داشتند، تاب‌آوری بالاتری را نیز تجربه کردند و تنها تعداد معدودی از روستاها چنین حالتی نداشتند و کمترین ارتباط نیز مربوط به سازمان فضایی جمعیت با تاب آوری است. در مورد شبکه‌ها وضعیت نوسان زیادی داشته است. به طوری که روستاهای علی‌کندی و ایل‌بلاغی که بالاترین وزن را در شبکه‌های ارتباطی داشتند دارای تاب‌آوری پایینی می‌باشند. به همین دلیل ضریب محلی آن از 3/0 تا7/0 در نوسان بوده‌است. بطور کلی نتایج نشان از ارتباط کامل عناصر سازمان فضایی و با تاب آوری است. ضرایب محلی تخمین زده شده برای آنها 85/0است که نشان از ارتباط بالای تمام روستاهاست.